Koncert Niedzielny „Harfa & Wiolonczela”

MICHAŁ MAJEWSKI – wystawa fotograficzna „DOBRANOC STAROGARD”

znane i lubiane tematy z muzyki filmowej, klasycznej i popularnej

Wystąpią: Michał Zator – harfa
Karolina Napiwodzka – wiolonczela

Harfa to instrument wciąż bardzo mało znany i każdorazowe spotkanie z nią budzi zachwyt publiczności. Niewielu miało okazję słyszeć ją na żywo, a w połączeniu ze śpiewem, to już wielka rzadkość.

Michał Zator (harfista) jest jednym z niewielu artystów na świecie, który uprawia rozbudowaną improwizację na tym instrumencie, akompaniując sobie do śpiewu. Jego wykonawstwo cechuje najwyższa dbałość o szczegóły. Każda z autorskich kompozycji w wykonaniu artysty okraszona jest krótką opowieścią, która ma wprowadzić słuchacza w odpowiedni nastrój i sprawić, by tym głębiej przeżył utwór muzyczny. Podczas koncertu autorski repertuar połączony jest ze znanymi i lubianymi przez wszystkich przebojami muzyki filmowej i klasycznej. Michał Zator jest stypendystą Marszałka Wielkopolski, półfinalistą piątej edycji programu „Mam Talent”. W swoim repertuarze posiada kompozycje klasyczne i autorskie. W pracy pomaga mu rzetelne wykształcenie otrzymane na Akademii Muzycznej w Poznaniu, którą ukończył z wyróżnieniem. W Grudziądzu wystąpi w duecie z Natalią Makuch – wiolonczelistką, absolwentką Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego, muzykiem Filharmonii Gorzowskiej.

Karolina Napiwodzka – wiolonczelistka, urodzona w Jeleniej Górze. W 2013 roku ukończyła Akademię Muzyczną im. Jana Ignacego Paderewskiego w Poznaniu w klasie dra Tomasza Lisieckiego. Podczas studiów uczestniczyła w programie Erazmus, studiując w klasie prof. Ulfa Tischbirka w Musikhochschule Lübeck. Brała udział w kursach mistrzowskich pod kierunkiem m.in. Stanisława Firleja, Kazimierza Michalika, Macieja Mazurka.

Jako kameralistka współpracuje z kwartetem smyczkowym oraz triem fortepianowym oraz prowadzi klasę wiolonczeli w Samorządowej Szkole Muzycznej w Tarnowie Podgórnym. Jest absolwentką filozofii, obecnie w trakcie studiów doktoranckich w Instytucie Filozofii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

MICHAŁ MAJEWSKI – wystawa fotograficzna „DOBRANOC STAROGARD”

Michał Majewski
Urodzony w 1954 r. w Lęborku. Studiował na Wydziale Mechanicznym Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni. Po prawie 10 latach pracy na statkach Polskich Linii Oceanicznych i Chipolbroku zszedł na ląd, gdzie swoje hobby – snycerstwo – zamienił w profesję. Po dziś dzień rzeźbi w drewnie, robi artystyczną stolarkę, renowację starych mebli, a także fotografuje.

Ważniejsze dokonania rzeźbiarskie:

• Kościół pw. NMP Matki Kościoła w Starogardzie Gdańskim: rzeźbione drzwi główne, stacje drogi krzyżowej, figury św. Antoniego oraz św. Judy Tadeusza, figura Chrystusa Zmartwychwstałego, tabernakulum, anioły na balustradzie chóru.
• Kościół pw. Niepokalanego Serca Maryi w Nowym Dworze Gdańskim: stacje drogi krzyżowej, ołtarz, ambonka, chrzcielnica, prezbiterium, konfesjonał, balustrada na chórze i inne.

W roku 2012 zadebiutował jako literat na łamach Kwartalnika Społeczno-Kulturalnego Dolnego Powiśla i Żuław „Prowincja” opowiadaniem pt. „Zieliński” – nr 4(10)/2012. Następnie w tymże kwartalniku:

• Esej „Malarstwo i witraże Zofii Sumczyńskiej” – nr 1(11)/2013.
• Opowiadanie „Galabija” – nr 2(12)/2013.
• Opowiadanie „Lachiw rizat…” – nr 1(15)/2014.
• Opowiadanie „Szachy” – nr 2(20)/2015.

W grudniu 2015 r. wydał powieść pt. „Jadzia”.

Laureat „Kociewskiego Pióra 2015” za „Jadzię” – luty 2016.

Laureat Nagrody Publiczności w konkursie GRAND PRIX II Kociewskich Targów Wydawniczych – wrzesień 2016.

Laureat nagrody GRAND PRIX II Kociewskich Targów Wydawniczych – wrzesień 2016.

W roku 2017 zaistniał na łamach Dwumiesięcznika Literackiego TOPOS (1/152/2017), tekstem „Śmierć także jest poezją”.

„Cykl zdjęć  powstał jako efekt pewnej mojej – powiedziałbym – facebookowej zabawy, kiedy to na swoim profilu zacząłem wieczorami wrzucać fotki (przeważnie nocne, ale nie tylko), z dopiskiem nad zdjęciem: „Dobranoc, Starogard!”. Robię je aparatem Olympus OM-D E-M10 Mark II, nocne często ze statywu, ale też z ręki, z wykorzystaniem jasnych obiektywów.

Mocno ingeruję w zdjęcia, obrabiając je w programach graficznych, prostując, kadrując, stosując przeróżne filtry, usuwając „śmieci” typu banery, brzydkie szyldy, anteny satelitarne, znaki drogowe, itp.

Nadaję im klimat, niektórym kojarzy się z opowiadaniami  Brunona Schulza (Sklepy cynamonowe), czy też z „magicznymi” obrazami czeskiego malarza  Jakuba Schikanedera”.

/Michał Majewski/