Koncert Niedzielny – „Karnawałowe szaleństwo…”

Agnieszka Makówka urodziła się w Łodzi, gdzie ukończyła Akademię Muzyczną im. G. i K. Bacewiczów. Artystka ma za sobą również studia podyplomowe w „Mozarteum” w Salzburgu. Od 1998 r. jest solistką Teatru Wielkiego w Łodzi i Polskiej Opery Kameralnej. Laureatka wielu nagród i wyróżnień.

Agnieszka Makówka już podczas studiów w 1995 r. rozpoczęła współpracę z Teatrem Wielkim w Łodzi debiutując jako Jadwiga w „Strasznym Dworze” Stanisława Moniuszki. W repertuarze mezzosopranistki znajdują się m.in. takie partie jak: tytułowa Carmen Bizeta, Cherubin w „Weselu Figara”, Amneris w „Aidzie”, Olga w „Eugeniuszu Onieginie” czy Izabella we „Włoszce w Algierze”.

W 1996 r. w setną rocznicę powstania kina, artystka brała udział w uroczystym wręczeniu Doktoratu Honoris Causa Uniwersytetu w Lyon wybitnym reżyserom: Andrzejowi Wajdzie i Carlosowi Saura. W tym samym roku śpiewaczka odbyła tournee z łódzką Filharmonią po Belgii, Francji i Luksemburgu z „Requiem” W. A. Mozarta. W 1999 r. Agnieszka Makówka koncertowała podczas Festiwalu im. F. Chopina w Brukseli. Wielokrotnie uczestniczyła w trasach koncertowych Teatru Wielkiego w Łodzi po Niemczech, Francji, Holandii czy Austrii.

W 2000 r. wraz z orkiestrą „Mozarteum” z Salzburga mezzosopranistka odbyła tournee ze „Stabat Mater” Rossiniego po Węgrzech i Austrii. Trzy lata później artystka debiutowała na Festiwalu Muzyki Współczesnej w Sanlukar be Barrameda w Hiszpanii. W latach 2008 – 2010 śpiewaczka uczestniczyła w wielu nagraniach dla Polskiego Radia pod dyrekcją Łukasza Borowicza.

Agnieszka Makówka w 1992 r. zdobyła II nagrodę w Międzyuczelnianym Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Dusznikach Zdroju, a w 1994 r. otrzymała wyróżnienie w Konkursie im. Roberta Schumana w Zwickau (Niemcy). Niespełna rok później została laureatką III nagrody w Międzynarodowym Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu. W 1997 r. otrzymała wyróżnienie w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Antonina Dworzaka w Karlowych Warach, w 2000 r. zdobyła nagrodę Polskiej Akademii Nauk, w sezonach artystycznych 2006/2007 oraz 2010/2011 otrzymała nagrodę od Marszałka Województwa Łódzkiego za promowanie Łodzi w Polsce i za granicą.

Podczas Festiwalu Tansmana w 2016 r. (Łódź, Teatr Wielki) śpiewaczka wzięła udział w światowej prapremierze opery „Złote Runo”. Wykreowała rolę Tibialegre (Lekkipiszczel), za którą zdobyła entuzjastyczne recenzje.

Artystka współpracowała z wieloma filharmoniami, operami, dyrygentami oraz reżyserami. Nie boi się nowych wyzwań. W 2015 r. rozpoczęła współpracę z Władysławem Komendarkiem (instrumenty klawiszowe) i Igorem Gwaderą (gitara), wspólnie tworzą interdyscyplinarny projekt „Metropolis”.

Śpiewanie to moja pasja, a opera to mój świat. Dobrze się tam czuję. Ale taki już mam charakter, wciąż szukam nowych wyzwań – mawia o sobie artystka.

Krzysztof Marciniak – ukończył Akademię Muzyczną w Łodzi w klasie wybitnego  Profesora Adama Dulińskiego. Od 1988 roku solista Opery i Operetki w Szczecinie. W 1992 roku wrócił do Łodzi do Teatru Muzycznego , gdzie został pierwszym tenorem tej sceny:( Edwin) w Księżniczce Czardasza E. Kalmana ,( Su-Czong) w Krainie Uśmiechu F. Lehara,( Barinka’y) w Baronie Cygańskim J. Straussa II,( Eisenstein i Alfred) w Zemście Nietoperza J. Straussa II, (Tassilo) w Hrabinie Maricy E.Kalmana,( Kamil de Rosilion) w Wesołej Wdówce F. Lehara , to jego najważniejsze kreacje operetkowe. W roku 1994 otrzymał propozycję przygotowania partii Alfreda w operze Traviatta G. Verdiego w Teatrze Wielkim w Poznaniu,  był jego solistą do 1995 roku. Od  tego też roku był czołowym artystą Teatru Wielkiego w Łodzi ,  jego solistą pozostaje do dnia dzisiejszego. W repertuarze operetkowym posiada jeszcze wiele wybitnych głównych ról, m.in. F. Reymond – Błękitna Maska, Oscar Nadbal – Polska Krew, Jurij Milutin – Popłoch wśród dziewcząt, Wiktoria i jej Huzar – P. Abrahama  i inne.

Od 1988 roku uczestniczy we wszystkich najważniejszych tournee zagranicznych z Teatrami macierzystymi po Europie Zachodniej, występował na najważniejszych scenach od Berlina, Frankfurtu nad Menem, Stuttgartu, Monachium, Zurichu, Salzburga po Brukselę, Amsterdam, Rotterdam, Hagę, a w 2013 roku koncertował w Maroco ( Afryka ). W kraju uczestniczył w wielu festiwalach muzycznych w Krynicy, Kudowie Zdroju, Wrocławiu, Ciechocinku, Leżajsku, Bydgoszczy. Posiada w repertuarze wiele pieśni neapolitańskich i utworów z repertuary Jana Kiepury, A. Bocellego i innych znakomitych  tenorów. Współpracuje z Operą Krakowską, operą Gdańską, operą Nova w Bydgoszczy, Teatrem Muzycznym w Łodzi, Teatrem Muzycznym w Lublinie, Filharmonią Łódzką, Filharmonią Rzeszowską, Filharmonią Zielono-Górską, Filharmonią Lubelską, Filharmonią Dolnośląską, Filharmonią Lubuską jak również z wieloma agencjami w kraju, często umila wieczory widzom, biorąc udział w spektaklach i koncertach  na wielu estradach i scenach całej Polski .

Marek Pająk – ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Łodzi, gdzie obecnie pracuje na stanowisku doktora sztuki w Katedrze Kameralistyki. Brał udział w wielu konkursach. Do najważniejszych sukcesów zalicza wyróżnienie na Uczelnianym Konkursie Mozartowskim (1991r.), udział w II etapie III Międzynarodowego Konkursu im. Karola Szymanowskiego w Łodzi 1992 r. oraz I miejsce na XII Międzyuczelnianym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Kiejstuta Bacewicza w Łodzi. Ponadto był uczestnikiem „Tygodnia Talentów” w Tarnowie w 1995 r. Wystąpił także na Festiwalu Muzyki Kameralnej w Enschede (Holandia, 1995).

Marek Pająk koncertuje w kraju i za granicą (Niemcy, Holandia) zarówno jako pianista i kameralista. Dokonał nagrań dla II programu Polskiego Radia oraz Telewizji i Radia Łódź. Akademia Muzyczna w Łodzi wydała trzy płyty na których wykonuje muzykę kameralną i współczesną. Stale współpracuje z Filharmonią Łódzką, Teatrem Wielkim w Łodzi, Teatrem im. W. Bogusławskiego w Kaliszu oraz z Filharmonią Kaliską z którą odbył tournee w Niemczech (2004 r., 2005 r.). Do ciekawszych wydarzeń muzycznych należy wielokrotne wykonanie Koncertu e-moll Fryderyka Chopina w wersji kameralnej z towarzyszeniem kwintetu smyczkowego, m. in. podczas „XXIX Dni Muzyki Kameralnej” w Piotrkowie Trybunalskim (1998 r.), na „Festiwalu Muzyki Dworskiej” w Tubądzinie (1998 r.) oraz występ w Filharmonii Kaliskiej pt. „Fortepian ze szkła – jedyny koncert w Polsce” (2004 r.). W 2006 r. wystąpił na Festiwalu „Kolory Polski” w Inowłodzu. W 2007 r. wykonał II Koncert Fortepianowy S. Rachmaninowa w Filharmonii Sudeckiej. Występuje na cyklicznych koncertach kameralnych organizowanych w Filharmonii Łódzkiej – „Ars Cameralis”. Współpracuje ze śpiewakami Teatru Wielkiego w Łodzi: Jolantą Bobras (sopran), Dorotą Wójcik (sopran), Tomaszem Fitasem (bas), Andrzejem Jurkiewiczem (tenor), Przemysławem Reznerem (baryton), Współpracuje także z wybitnymi instrumentalistami: Łukaszem Błaszczykiem (skrzypce), Eweliną Zawiślak (flet), Magdaleną Kling-Fender (skrzypce), Robertem Fenderem (wiolonczela), Martą Niedźwiedzką (skrzypce), Konradem Cedzyńskim (wiolonczela).

WYSTAWA: MAREK MODEL

Polski Artysta – malarz, rysownik, pedagog. W latach 1980-1985 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Dyplom uzyskał w Pracowni Malarstwa profesora Kazimierza Ostrowskiego. Od tamtego czasu artysta jest związany z Akademią Sztuk Pięknych w Gdańsku, aktualnie jest profesorem katedry malarstwa. Jest członkiem i działaczem Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, w którym pełni funkcję wiceprezesa zarządu. Marek Model należy do grona najwyżej cenionych twórców gdańskich. W 2008 roku rektor ASP prof. Ludmiła Ostrogórska przyznała mu nagrodę rektora I stopnia za prowadzenie przez wiele lat Galerii Rysunku ASP „Nowa Oficyna” w Gdańsku. W tym samym roku otrzymał nagrodę GTPS za działalność kulturalną. Stypendysta MKiS. Był uczestnikiem kilkunastu wystaw indywidualnych i kilkudziesięciu zbiorowych. W latach 2000-2007 dyrektor Galerii Rysunku „Nowa Oficyna”. Współtwórca Galerii „Baszta” i Galerii „Biuro” w Gdańsku.

 „[…] malarstwo Marka Modela wywodzi się z tradycji polskiego koloryzmu, z owego umiłowania gry kontrastów i kolorów, wzbogaconej deformacją i gestem malarskim, godnym action painting. Spójrzmy, kontrast form, zaznaczony systematycznie czytelnymi znakami, sygnalizuje konflikt, rywalizacje na pozór zgodnych egzystencji, otwiera obraz na pozamalarskie seansy, starannie jednak ukrywając niesformułowaną obietnicę, jakąś dogłębnie strzeżoną tajemnicę.”

„Figura w kolor uwikłana”
Jerzy Kamrowski