„Przy kawie o teatrze” – w czasach, gdy tak wielu, tak bardzo tęskni za teatrem i sceną zapraszamy do oglądania przedstawień w sieci. Wszyscy wiemy, że to nie to samo co „żywy aktor” na scenie, ale dziś musi nam to wystarczyć. Propozycje i recenzje najciekawszych przedstawień teatralnych dostępnych online – przygotuje dla Państwa Alicja Celmer.
Zapraszam do oglądania „Norymbergi” autorstwa Wojciecha Tomczuka, w reżyserii Waldemara Krzystka. Spektakl ten powstał w 2006 roku, w obsadzie zobaczymy Halinę Łabonarską, Janusza Gajosa oraz Dominikę Ostałowską.”Norymberga” otrzymała Grand Prix na Krajowym Festiwalu Teatrów Polskiego Radia i Telewizji „Dwa Teatry”a trójka aktorów uhonorowana została głównymi nagrodami na tymże festiwalu.
Rzecz dzieje się współcześnie. Stefan Kołodziej, emerytowany pułkownik kontrwywiadu wojskowego, zaprasza do swojego domu młodą dziennikarkę Hanką Wizner, która zbiera materiały do reportażu. Podczas trzech spotkań odkrywa przed kobietą prawdziwy powód swojego zainteresowania jej osobą. Próbuje zmusić dziennikarkę by wniosła do prokuratury zawiadomienie o przestępstwie, opowiada o swoich czynach, wręcza jej nawet całe pudło dowodów. Jako oficer Wojskowych Służb Informacyjnych wykonywał rozkazy dowódców, naginał prawo, inwigilował ludzi. Teraz żąda dla siebie „nowej Norymbergi”, chce być osądzony, chce kary dla siebie. W zamian za przysługę proponuje dziewczynie stypendium dziennikarskie w USA. Nie jest bowiem, jako emeryt, pozbawiony wpływów. Okazuje się jednak, że nic nie jest takie jakie się wydaje.
W domu, gdzie oboje prowadzą rozmowy, wieje chłodem. Serdeczności wystarczy pułkownikowi tylko dla syna, z którym rozmawia przez telefon. Gajos rozgrywa swojego bohatera po mistrzowsku. Jest cynicznym aparatczykiem, a chwilę później spokojnym i kulturalnym starszym panem. Dziennikarka Dominiki Ostałowskiej,z pozoru prostolinijna i naiwna, w końcu korzysta z propozycji. Żona, w tej roli świetna Halina Łabonarska, zdystansowana do rzeczywistości, nie widzi żadnych problemów i ze stoickim spokojem poddaje się losowi. Piękny spektakl, piękne, kunsztowne kadry, wyrafinowane światło i bezbłędna gra aktorska godnych siebie partnerów.
To przedstawienie po prostu trzeba zobaczyć.