Bogusław Maria Piasecki – malarstwo

Bogusław Maria Piasecki – urodził się w 1958 roku. Jest absolwentem Liceum Sztuk Plastycznych
i Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi (obecnie Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi). W 1985 roku uzyskał dyplom z projektowania biżuterii i malarstwa. Zajmuje się szeroko pojętą sztuką często prezentowaną w interdyscyplinarnym warsztacie. Brał udział w wielu akcjach plastycznych, plenerach malarskich i wystawach sztuki, m. in. był uczestnikiem i współtwórcą Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Końca Wieku – Translacje 1995 – 2000. Jego prace znajdują się w zbiorach w kraju i za granicą.

„Bogusław Maria Piasecki maluje świat, który widzi wokół siebie, zanim przeniesie widok na płótno skupia to co widzi na soczewce swojej wrażliwości. Do każdego z tematów używa innego filtra. Pejzaże maluje z pokorą do stwórcy, oddając jak najpiękniej uroki przyrody: kompozycja, perspektywa, światło, kolor, faktura – wszystko w znakomity sposób przekazuje nastrój i charakter krajobrazu.

Artysta niezaprzeczalnie jest kolorystą, ze znakomitym skutkiem korzysta z doświadczeń polskich kolorystów kształtuje formę kolorem, światło przedstawia ciepłymi barwami, a cienie chłodnymi odcieniami. Odwaga w używaniu kolorów jest zdecydowanie większa w jego malarstwie figuratywnym. Obrazy figuratywne Bogusława Marii Piaseckiego są jak kartki z pamiętnika. Na płótnach widzimy autoportrety artysty często w otoczeniu pięknych kobiet. Nagie postaci w pięknych okolicznościach przyrody przynoszą na myśl rajskie ogrody rozkoszy. Elementy współczesnej rzeczywistości, rozpoznawalne twarze, zwierzęta, miejsca mieszają się z sennymi wyobrażeniami lub marzeniami. Ludzkie emocje i seksualność widoczne są w warstwie przedstawiającej obraz. Bogactwo doznań zmysłowych niesionych przez kolor i sugestywną fakturę ekspresyjnych pociągnięć pędzla można podziwiać w warstwie użytych środków artystycznych. Ekspresja widoczna jest nie tylko w kolorystyce barw czystych i często ze sobą kontrastujących ale także w sposobie traktowania płaszczyzny i kształtów. Postaci są rozpoznawalne ale przerysowane, nieco karykaturalne, czy też może raczej bardzo wyraziste…

Piasecki jako pejzażysta jest najbliższy realizmowi, malując opowieści o ludziach jest przedstawicielem realizmu magicznego, a bawiąc się kolorem, kształtem i fakturą – abstrakcjonistą. Zawsze kolorystą. Parafrazując formułę Horacego, który uważał, że poeta jest jak pszczoła zbierająca nektar z różnych kwiatów i przetwarzająca go na własny, niepowtarzalny miód; można powiedzieć, że Piasecki jako malarz jest pszczołą, której miód powstał z wyjątkowo kolorowych kwiatów”.

/Joanna Hrk – dr sztuki maj 2012/