Koncert niedzielny: Duet: Teresa Kaban (fortepian) i Henryk Błażej (flet)

– obowiązek wypełniania deklaracji przy wejściu na wydarzenie.

Teresa – w klasie fortepianu Prof. Ludwika Stefańskiego. Grę doskonaliła u Ryszarda Baksta, F.Raucha, T. Nikołajewej i W. Mierżanowa.

Henryk – w klasie fletu Prof. W.Chudziaka. Grę doskonalił pod kierunkiem J.P.Rampala i J.Galway’a.

Solistyczną działalność koncertową rozpoczęli jeszcze na studiach. Od tego czasu koncertują na wielu estradach Polski a także w 40 krajach Europy, Ameryki (Północnej i Południowej) oraz na Bliskim i Dalekim Wschodzie.

Jako soliści występowali z orkiestrami symfonicznymi w Polsce a także min. w Czechach, Chorwacji, Niemczech, Słowacji, Hiszpanii, Francji, Włoszech, na Ukrainie. Brali udział w licznych krajowych i międzynarodowych Festiwalach Muzycznych – od Los Angeles, Miami poprzez Londyn, Warszawę, Łańcut, Kecskemet, Lwów …aż po Bagdad, Koreę, Japonię …, uzyskując wysokie oceny recenzentów i muzyków.

Jako soliści i kameraliści nagrali kilkadziesiąt godzin muzyki dla Polskiego Radia w Warszawie a także dla radia włoskiego, niemieckiego, angielskiego, amerykańskiego, koreańskiego, chorwackiego, słowackiego, austriackiego, czeskiego, BBC w Londynie i innych. Ich recitale wielokrotnie transmitowane były „na żywo” przez Polskie radio i Telewizję. Nagrali także wiele programów muzycznych dla Telewizji Polskiej.

Oboje prowadzą też mistrzowskie kursy interpretacji muzycznej m.in.: w Miami i Los Angeles (USA) a także w Conservatory of Music w Londynie, w Reykiaviku, w Catanii (Sycylia), w Osnabrucku i innych.

W latach 1991-1995 byli dyrektorami Międzynarodowych Festiwali Muzyki w Sandomierzu a od 1994r są współautorami i dyrektorami artystycznym corocznych Międzynarodowych Festiwali Muzyki Odnalezionej.

W 2016 r. oboje otrzymał nagrodę Honorową Miasta Tarnowa za całokształt pracy artystycznej oraz zostali odznaczeni przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

NATASZA PISKORSKA

Urodzona w Szczecinie, studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, dyplom w 2000 roku. Od 1995 roku
mieszka i tworzy w Toruniu. Tworzy własne ilustracje rzeczywistości, w której życie codzienne, z poczuciem humoru, przeplata się ze światem
wyobraźni i snów. Inspiracją artystki może stać się dosłowniewszystko: spacer, rozmowa, sceny z życia codziennego. Obrazy Piskorskiej są bardzo osobiste, a  przy tym otwarte na interpretację. Wzruszające i wywołujące uśmiech odbiorcy. Używa śmiałych barw i pociągnięć pędzla. Nie unika mocnych kontrastów.

Postacie w jej obrazach śmiało odrywają się od ziemi, koty nabierają cech ludzkich i grają na fortepianie, ptaki i ryby nawiązują kontakt z postaciami, pary tańczą na dachach – zwykle są to dachy Torunia. Jej prace są dobrze znane mieszkańcom Torunia.
Kamienice, bramy, ratusz, toruńska starówka stale powraca na płótna artystki, często ukazane w zaskakującej perspektywie.

Wiele z nich znalazło miejsce w kolekcjach prywatnych, zostało podarowanych przez prezydenta miasta, czy też zakupionych przez
turystów pragnących zabrać ze sobą unikalną pamiątkę. Kilkaset obrazów jej autorstwa znajduje się w prywatnych kolekcjach praktycznie
na całym świecie , poczynając od Kanady i Stanów Zjednoczonych Ameryki, poprzez Portugalię, Anglię, Francję , Włochy, Chorwację,
Holandię, Niemcy, Norwegię, Finlandię, Polskę, Chiny kończąc na Australii.

Natasza Piskorska tworzy także obrazy na ścianach toruńskich kamienic i podwórek. Maluje wnętrza znanych pubów i restauracji, jak
„Zezowate Szczęście”, ulubione miejsce lokalnej bohemy. Aby poznać twórczość artystki warto wybrać się też do restauracji
„Katarynka” w Bydgoszczy, gdzie na sufitach zagościły małpy i papugi, a na ścianach obrazy. Jej malarstwo na stałe zagościło też
w hotelu „Spichrz” w Toruniu oraz „Hulanka” w Pawłówku pod Bydgoszczą. Hotel „Petit Fleur” w Toruniu prowadzi stałą wystawę i
sprzedaż obrazów.

Natasza Piskorska  maluje, rzeźbi w drewnie i glinie, ilustruje książki, projektuje. Można ją spotkać na toruńskich ścieżkach, gdy jeździ na rowerze z bagażnikiem pełnym obrazów.