BIOGRAFIE ARTYSTÓW

Daria Wójcik – absolwentka Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy na kierunku muzycznym, oraz Państwowej Szkoły Muzycznej II st. w Inowrocławiu na kierunku – wokalistyka. Uczyła się śpiewu klasycznego w klasie cenionej śpiewaczki operowej i pedagog – prof. Małgorzaty Ratajczak. Posiada charakterystyczny mocno brzmiący sopran, oraz znakomity warsztat wykonawczy. Jej kunszt sceniczny pozwala pokonywać z niezwykłą łatwością i lekkością najtrudniejsze partie solistyczne znanych oper i operetek. Artystka współpracuje także z wieloma uznanymi muzykami. Wykonywała wiele duetów w towarzystwie tenora Łukasza Ratajczaka i tenora Remigiusza Kuźmińskiego. Posiada szlachetną osobowość, szyk i elegancję, a na scenie przed publicznością czuje się jak przysłowiowa ryba w wodzie. Na co dzień poza działalnością estradową, jest także nauczycielem muzyki w szkole podstawowej i gimnazjum, oraz zajmuje się oprawą muzyczną mszy świętych w kościele jako organistka. Jej wychowankowie osiągają znakomite wyniki i osiągnięcia w konkursach muzycznych. Jest zakochana w twórczości Wolfganga Amadeusza Mozarta. W wolnych chwilach z kubkiem gorącej herbaty zatapia się w piękno jego klasycystycznych dzieł twórczych.

Remigiusz Kuźmiński – absolwent Akademii Muzycznej w Bydgoszczy na kierunku – wokalistyka i dyrygentura, oraz Państwowej Szkoły Muzycznej II st. w Inowrocławiu na kierunku – wokalistyka. Obronił pracę magisterską i recitale dyplomowe uzyskując wyższe wykształcenie muzyczne z tytułem magistra sztuki, dyplomowanego wokalisty i dyrygenta, oraz pełne kwalifikacje pedagogiczne. W czasie studiów kształcił technikę wokalną i dyrygencką w zakresie jazzu, muzyki estradowej i muzyki klasycznej, natomiast w średniej szkole muzycznej doskonalił wokal tylko w zakresie klasyki. Studiował i uczył się w klasie śpiewu dr Joanny Żółkoś – Zagdańskiej, prof. Krzysztofa Szydzisza, prof. Janusza Ratajczaka i prof. Małgorzaty Ratajczak, natomiast dyrygowanie studiował w klasie prof. Moniki Wilkiewicz, prof. Radosława Wilkiewicza i prof. Andrzeja Zubka. Artysta urodził się 1 maja 1981 roku w Szubinie na Pałukach, a wychowywał w Zalesiu Barcińskim. Pochodzi z bardzo muzykalnej rodziny. Jego pradziadek był dyrygentem oraz założycielem orkiestry dętej, siostra i wielu innych krewnych śpiewało w chórze, natomiast ojciec jest doświadczonym instrumentalistą. Zadebiutował na scenie w wieku sześciu lat i od tamtej pory muzyka stała się jego pasją, powołaniem oraz sposobem na życie. Jako nastolatek bardzo dużo występował i osiągał sukcesy na festiwalach. Od momentu rozpoczęcia edukacji muzycznej jego praca estradowa przybrała zawodowy format. Muzyk koncertuje zarówno na scenach krajowych, jak i zagranicznych. Współpracuje również z wieloma uznanymi osobistościami. Wykonuje muzykę niszową prezentując wysokiej klasy kompozycje z elementami pop’u, jazzu, swingu, funky, soul’u i r&b. Można także go usłyszeć w partiach musicalowych, gospelowych, pop – operowych i liryczno – poetyckich.

WYSTAWA grafiki: „4*grafika – All colours of graphics”

Pixel, Pink, Black&Full Colour

  Każdy z autorów wychodząc z tradycyjnego warsztatu odnalazł własny sposób artykulacji. Wszyscy twórcy związani są z Zakładem Grafiki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie pracują na stanowiskach adiunkta.Wystawa ma na celu prezentację czterech postaw twórczych w obrębie jednej dyscypliny artystycznej, jaką jest grafika. Ukazuje szerokie spektrum rozwiązań twórczych, od tradycyjnego drzeworytu i linorytu, poprzez suchoryt i pokrewne techniki wklęsłodrukowe, po fotografię przetworzoną cyfrowo oraz obraz renderowany w komputerowym programie graficznym.

 

dr hab. Agata Dworzak – Subocz

Sztuka Agaty Dworzak-Subocz jest przekorna, zabawna i tajemnicza. Jeśli wszystko jest oczywiste nie jest dla niej fascynujące. Jest ogromną miłośniczką różu, kocha jego odcienie i kontrowersyjne podejście w świecie sztuki. Róż stał się jej językiem wizualnym w tysiącach odcieni na który przekłada utrwalone w pamięci bajkowe obrazy. W swojej sztuce nawiązuje do całego bogactwa słodkich form, które w jej interpretacji rozkwitają jak w kadrze dziecięcego kalejdoskopu. Grafiki Agaty są radosne i zaraźliwie optymistyczne, ale też ciepłe, trochę prowokujące. Uchyla nam rąbka tajemnicy swojego bajkowego świata i zostawia miejsce na własną interpretację. Czuje się podwójnym voyerem będąc podglądaczem i oglądanym.

dr hab. Izabella Retkowska 

Moim celem zawsze było wykraczanie za pomocą obrazów poza zwykłą codzienną percepcję – poza obręb zwykłego doświadczenia. Warsztat cyfrowy zaintrygował mnie swym szerokim zasięgiem obrazowania oraz możliwością integracji różnorodnych środków wypowiedzi, która tworzy z niego wszechstronne narzędzie artystyczne. Realizacje powstałe w środowisku cyfrowym wyznaczyły więc kolejny etap na drodze do zgłębiania interesujących mnie zagadnień. Traktuję je jako całkowicie autonomiczną przestrzeń wizualną. Nową metodę artykulacji moich zainteresowań i definiowania obszaru graficznych działań, szczególnie zważywszy na ich dotychczasowy charakter oraz szeroki wachlarz wykorzystywanych mediów – od tradycyjnej matrycy, poprzez klasyczną czarno-białą fotografię, aż do nowych technologii cyfrowych.

 

dr hab. Michał Rygielski

W moich grafikach staram się odnieść do otaczającej mnie rzeczywistości, nie podejmując się jej oceny, czy też interpretacji mającej na celu zwrócenie uwagi i zmuszenie odbiorcy do głębszych przemyśleń… Tematem moich drzeworytów jest pejzaż, a właściwe to, co zostaje we mnie po jego wrażeniowym przeżywaniu… Cykl moich prac nosi wspólny tytuł: Powidoki pejzażu i jest zapisem graficznym zebranych i odczutych przeze mnie wrażeń związanych z przeżywaniem zewnętrznej części tego co nas otacza… Nie jestem obojętny na inną stronę rzeczywistości, mam tu na myśli zjawiska społeczne, religię, rozwój cywilizacji… i wszystko co się z tym łączy, świadomie jednak nie obciążam tymi treściami swoich prac starając się, aby były one pozbawione fabuły i nie niosły nic poza prostym przekazem estetycznym…

 

dr hab. Marek Zajko

Metamorfoza wizerunku – analiza i synteza „portretu” stanowi główny motyw mojego kontynuowanego od kilku lat graficznego cyklu „Studium Pewnej Choroby”. Buduję własną wizję portretowanej osoby, przy użyciu charakterystycznych dla grafiki środków wyrazu – przerysowań, przetworzeń czy nawet deformacji – powstaje wtedy nowy „obraz twarzy” człowieka. Portret graficzny jest dla mnie nie tyle, odtworzeniem rzeczywistości – ile możliwością autokomentarza – subiektywnego i prowokującego. Realizowany przeze mnie cykl to zapis uniwersalnych ludzkich twarzy, anonimowych symboli, dzisiejszych czasów – tłumu pojedynczych, realnych jednostek, obdarzonych jednak własną indywidualnością. Powstaje tym samym rodzaj żywej dokumentacji, swoiste samo-aktualizujące się archiwum nieuchronnego przemijania człowieka.

Przedmiotem moich badań warsztatowych są szeroko pojmowane eksperymenty graficzne w obrębie druku wklęsłego (zarówno trawionego jak i technik rytowanych) Podejmuję próby rozszerzenia możliwości technicznych w grafice, jakie daje użycie niestandardowych materiałów – syntetyków, poliestrów i łączenia ich z klasycznymi materiałami wykorzystywanymi do tej pory w druku wklęsłym.