„CASTING. Poczekalnia” na podstawie sztuki „Poczekalnia” to słodko-gorzka historia napisana przez aktora i reżysera Macieja Kowalewskiego. Komediodramat opowiadający o niespełnionych ambicjach artystycznych, o życiu przeciętnego aktora bardzo różniącym się od stereotypowych wyobrażeń na temat życia „gwiazdy kina i teatru”.
Dwóch artystów około trzydziestki za chwilę podda się ocenie i weźmie udział w castingu do roli w filmie czy reklamie. Łączy ich bliska więź, przyjaźń ale też rywalizacja. Obydwaj wiążą wielkie nadzieje z castingiem, niestety jest tylko jedna rola. Ktoś musi przegrać! Sceniczny duet Cybulski – Popiel uzupełnia historię napisaną przez Macieja Kowalewskiego o smaczki z własnych realnych karier. Aktorstwo, jak mówi autor i reżyser sztuki, najnowszej próby, które trzeba zobaczyć. Jest celebryckim wybuchem bomby atomowej owiniętym w szary papier codzienności.
Cała historia to splot anegdot, legend, mitów i faktów z życia niejednego młodego aktora.
autor: Maciej Kowalewski
reżyseria: Jakub Wons
muzyka: Szymon Suchoń
scenografia: Sebastian Cybulski
obsada:
Andrzej Popiel – Arkadiusz
Sebastian Cybulski – Waldemar
Czas trwania: ok. 100 min.
PREMIERA 15 listopada 2017 roku Spektakl miał swoją premierę w ramach Festiwalu Piotra Skrzyneckiego 2017 w Mińsku Mazowieckim.
Sebastian Cybulski
Absolwent Wydziału Aktorskiego PWSFTviT w Łodzi oraz Podyplomowych Studiów Menadżerskich na UW w Warszawie Współpracuje z Teatrem Kwadrat, Teatrem Kamienica, Teatrem Komedia. Za rolę Siemiona w przedstawieniu „Bobok” F. Dostojewskiego otrzymał nagrodę aktorską Biały Bez w Poznaniu. Szerszej publiczności znany z roli prawnika Ksawerego Rybińskiego w serialu „Barwy szczęścia”.
Andrzej Popiel
Absolwent PSA im. A. Sewruka w Olsztynie. Odtwórca postaci Księcia Świdnickiego Bolka II w telewizyjnym serialu „Korona królów”. Aktor charakterystyczny. Na dużym ekranie wystąpił w filmach „Wołyń”, „Jestem Mordercą”, „Kamerdyner”.
CO TO JEST CASTING?
casting – [wymowa: kasting], kasting – spotkanie, na którym dokonuje się wyboru aktora, modela, prezentera do roli w filmie lub reklamie, występu w pokazie mody i tym podobnych.
CZYM JEST CASTING?
„CASTING. Poczekalnia” o przewrotna historia dwóch przyjaciół, którzy są rywalami, aktorami i kochankami tej samej kobiety. Z pozoru spotyka się dwóch nieudaczników – Waldemar i Arkadiusz, ale ani jeden, ani drugi nie są przegrani. To utalentowani, ponadprzeciętnie zdolni aktorzy, którym tylko… los rzuca kłody pod nogi. Być może dlatego, że ich ideały nie przystają do wartości, jakim hołduje współczesność. Obaj nie są i nie chcą być celebrytami z tabloidów, znanymi tylko z tego, że są znani. Pamiętają o Wyspiańskim czy Szekspirze, o swoich wielkich rolach u tych autorów, ale pamiętają również… swoje zawodowe porażki oraz walkę o tę samą kobietę, którą obaj przegrali. Jednak wciąż mają szansę na sukces, na cud. Tym cudem ma być tytułowy casting, który ma odmienić ich los na lepsze, ma być wrotami do wielkiej kariery, jeszcze większych pieniędzy i szansą na uwielbienie tłumów. Przecież właśnie ważny producent znowu chce ich obsadzić w wielkiej roli. Problem polega na tym, że rola jest jedna, a ich jest dwóch. A przecież obaj spełniają wszystkie warunki ludzi sukcesu: – są młodzi (stosunkowo) – mają talent (powiedzmy) – ambicje (podobno) – zamiłowanie do swojego zawodu (zdecydowanie) – mają na swoim koncie wiele sukcesów na poziomie (regionalnym) – wielu ludzi ich zna (z widzenia) – są poważani na skalę (niedużą).
Jest to polemika ze stereotypami wyobrażeń na temat życia Aktora, pławiącego się w luksusie, jedzącego na złotych talerzach. Historia opowiedziana od strony kulis, teatr w teatrze. Coś co widzowie lubią najbardziej – uchylenie rąbka tajemnicy, tego co w życiu aktora jest skrywane i niewidoczne. Wszystko zostało niebywale sprytnie i zabawnie napisane przez Macieja Kowalewskiego. Cała historia to splot anegdot, legend, mitów i faktów z życia niejednego aktora.
RECENZJE:
„Nie ma co ukrywać, że w pierwszej kolejności rzuci nam się w oczy dobra gra aktorska Sebastiana Cybulskiego i Andrzeja Popiela. I chociaż na scenie lubić się nie mogli to czuć, że poza nią łączy ich chemia do wspólnego i miłego grania. Bo naprawdę, jako duet sprawdzili się idealnie. Nie grali wyłącznie dla siebie i na siebie, tylko dla widza i na wspólny cel. Czuć było, że po prostu im zależało, że chcieli żeby publiczność poznała trochę tego aktorskiego światka i dobrze się z nimi i w nim bawiła. I tak też było. A to już z pewnością za sprawą reżysera. Widać, że Jakub Wons dobrze przemyślał to aktorskie zaplecze, a jednocześnie umiał tak nim pokierować, że komediowy rys sztuki i jego dobre wykonanie sprzyjało i podniosło ten spektakl bardzo wysoko. (…) cały zespół stworzył naprawdę fajny spektakl. Taki, spektakl zaangażowany, w którym ważny jest każdy z czynników go budujących, w tym widz najważniejszy. Dlatego z chęcią i uśmiechem na twarzy oglądało się poczynania naszych aktorów-nieudaczników oraz ich koleje losu.”
Agnieszka Kobroń
Afisz Teatralny
„Recenzowana sztuka jest życiowym komedio-dramatem, produkcją słodko-gorzką i przede wszystkim duo-dramem czyli produkcją na dwóch aktorów. W rolach głównych występują: Sebastian Cybulski oraz Andrzej Popiel. Obaj panowie przez te półtorej godziny opowiadają trudną, niezwykłą i pełną nieoczekiwanych zwrotów akcji historię. Jednym razem obserwujemy ich popisy „z trudnego życia aktora”, a innym pękamy ze śmiechu dzięki licznym, świeżym i niezwykle trafnym alegoriom życia. Obaj panowie to aktorzy z bardzo dobrym warsztatem, talentem i poczuciem humoru. (…) Ich postacie mają na pewno całkiem nieźle napisane charaktery, jest między nimi chemia i pewnego rodzaju rywalizacja. Bawią również pewne smaczki z ich realnych karier, czy aktualne odniesienia będące komentarzem do sytuacji w Polsce.(…) Sztuka jest naprawdę świetna, dla mnie zaskakująca i szczególnie godna polecenia wszystkim tym, którzy chcieliby zostać w przyszłości aktorami. (..) W tego typu sztukach chodzi o samą treść, jej przekaz, wydźwięk i tak naprawdę talent aktorów. Dlatego absolutnie nie mam z tego typu minimalistyczną oprawą problemu, a nawet zawsze jestem nią zaintrygowany – i tym co wydarzy się na scenie. (..) Spektakl jest bardzo smakowitym przekrojem tego, w jaki sposób wygląda i przebiega praca aktora. To też swoista spowiedź obu panów, miejscami bardzo prywatna, gorzka i bolesna. Komu? Polecam wszystkim tym, którzy w teatrze poszukują treści i coraz to nowszych rozwiązań, ludzi, którzy chłoną głębie i ideę, a nie tylko bajeczne dekoracje.”
Piotr Gniewkowski
niekulturalny.com.pl
„Prof. Segda i Malajkat powinni zaprosić jeszcze przed końcem roku akademickiego to kameralne przedstawienie na deski swoich uczelnianych teatrów, tak, żeby wchodzący w zawód aktorzy wiedzieli, że życie może się potoczyć i tak. Czytam, że komedia. No nie wiem, jakoś nie śmiałem się za bardzo. Owszem, inteligentnie napisane i momentami gorzko-zabawne, ale w sumie nie wychodzi się ze spektaklu w nastroju durowym, szczególnie jeśli się jest blisko z teatrem tak, jak piszący te słowa. Bo mamy oto dwóch aktorów koło trzydziestki, którzy spotykają na tytułowym castingu, który jest jakąś nadzieją na poprawę ich niezbyt ciekawej sytuacji, jest w ogóle szansą na granie. Czym się to przesłuchanie skończy? Rzecz o tym, że czasem frustracja i upokorzenie są codziennością, nie tylko w życiu aktora, myślę, że każdego faceta. O talencie, który więdnie bez odrobiny szczęścia w życiu, także – o potrzebie robienia za wszelką cenę tego, co się kocha. Nie pierwszy tekst na dwóch aktorów o sensie aktorstwa (choćby Skarpetki Opus 124 czy nawet Garderobiany), ale ten akurat spektakl nie miałby sensu, gdyby był grany przez bardziej rozpoznawalnych aktorów. Obaj panowie są bardzo dobrzy (Sebastian Cybulski i Andrzej Popiel), ale jeśli staną się nie do zniesienia rozpoznawalni, to trzeba będzie znaleźć dublurę. Inaczej wyjdzie okrutna farsa.”
Rafał Turowski
Radio ChilliZet