Joanna Bentkowska-Hlebowicz
Studia na Wydziale Wychowania Artystycznego WSP w Olsztynie. Dyplom w 1997 r. w Pracowni Malarstwa i Rysunku prof. Kiejstuta Bereźnickiego. Stopień doktora w dziedzinie sztuk plastycznych uzyskała na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta w Instytucie Sztuk Pięknych Wydziału Sztuki na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków, Stowarzyszenia Promocji Artystów Wybrzeża ERA – ART oraz do Stowarzyszenia Areszt Sztuki i Fundacji Wyłom. Jest autorką 30 wystaw indywidualnych m.in. w Olsztynie, Gdyni, Warszawie, Rzeszowie, Kielcach, Lidzbarku Warmińskim, Zebrzydowicach i Czeskim Cieszynie oraz brała udział w ok. 100 konkursach oraz wystawach zbiorowych w kraju i za granicą m.in. we Włoszech, Francji, Niemczech, Serbii, na Ukrainie, w Korei Płd. Holandii i Chorwacji. Laureatka konkursów malarskich. Prowadzi i organizuje warsztaty plastyczne dla dzieci i młodzieży, kursy przygotowawcze na studia artystyczne oraz konkursy plastyczne dla młodzieży. Jest kuratorem wystaw studenckich a także wystaw absolwentów uniwersytetu organizowanych przez Stowarzyszenie Absolwentów UWM w Olsztynie.
Joanna Bentkowska-Hlebowicz tworzy w obszarze malarstwa. Głównym tematem obrazów jest pejzaż industrialny – infrastruktura portowa. W temacie tym poszukuje relacji zachodzących miedzy tematem samego portu a różnymi jego aspektami. Od relacji morza ze stałym lądem po bogatą symbolikę związaną z zagadnieniami morskimi. Autorka głównie skupia się na konstrukcji infrastruktury portowej, statków często pomijając wodę. Ukazuje natłok linii, kierunków, konturów oplatających płaską plamę. Ostatnio do pozornego chaosu autorka stosuje zwielokrotnienie wybranej płaszczyzny, która dodatkowo komplikuje zastaną w obrazie rzeczywistość. To wszystko jeszcze dobitniej sprawia, że ukazane w obrazie przestrzenie portowe stają się niespokojne i skłaniają do zastanowienia nad specyfiką portu. Poprzez zmultiplikowanie fragmentów obrazu artystka zastanawia się nad subiektywnym odbiorem otaczającego świata, wybieraniem i zapamiętywaniem elementów ważnych dla każdego człowieka.
Dorota Kęstowicz
Dorota Kęstowicz. Urodzona w Chełmnie, malowniczym gotyckim miasteczku pod Toruniem. Ukończyła Wydział Edukacji Artystycznej w Olsztynie (Uniwersytet Warmińsko-Mazurski) oraz Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom z wyróżnieniem obroniła w pracowni Tkaniny Artystycznej profesor Anny Goebel na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby. Nominowana do nagrody Marii Dokowicz najlepszy dyplom roku. Uczestniczyła w wielu wystawach indywidualnych i grupowych w Polsce i za granicą. Jej prace publikowane były w Visual Interview 01 wraz z dziesięcioma najwybitniejszymi twórcami środowiska poznańskiego.
Prace Doroty Kęstowicz, wielkoformatowe tkaniny wykonywane techniką własną, łączą elementy nieprzedstawiające z motywami figuralnymi. W uzupełniane woskiem tkaniny artystka „wmontowuje” fotografie czy grafiki z przedstawieniami postaci lub zbliżeniami na twarze. Autoportrety są jednym z jej ulubionych tematów. Równolegle powstają dzieła malarskie tworzone na płótnie, inspirowane krajobrazami z rodzinnych stron. Kompozycje obrazów budowane są poprzez plamy i spontaniczny gest malarski. Istotną rolę odgrywają tutaj dynamiczne zestawienia kolorystyczne, ładunek ekspresji i emocji, a także świat wyobraźni i interpretacji.
Dorota Kęstowicz jest artystką nie tylko skoncentrowaną na własnych realizacjach i projektach, ale także jako twórca kształtuje i rozwija poczucie piękna u innych, zaraża pasją i emanuje energią, niesamowitą ekspresją oraz oryginalną wizją świata, a zaangażowanie społecznie i charytatywnie jest nieodłącznym elementem jej działalności.
Artystka prowadziła akcję “Wspólne Malowanie” na Wolnym Dziedzińcu w Poznaniu inspirowane koncepcją wybitnego artysty profesora Eugeniusza Małkowskiego. Działanie dedykowane było wszystkim dzieciom, a przede wszystkim uchodźcom z Czeczenii “Dzieci z dworca Brześć”. Jako pedagog sztuki współpracuje z różnymi ośrodkami kultury skupiającymi dzieci i młodzież, realizując z nimi projekty artystyczne, które prezentowane są na różnych prestiżowych wystawach. Artystka stworzyła własny oryginalny program autorski: “Obrazy żywe – kreatywne widzenie świata”. Opracowała metody i techniki wspomagające kształtowanie i rozwijanie wrażliwości, wyobraźni oraz postawy kreatywnej u dzieci w wieku przedszkolnym, jak również starszej młodzieży. Nagrodzona za wybitne zasługi dla szkoły i teatru Łejery w Poznaniu.