Wernisaż malarstwa pt. NARRACJE

Grupa Twórcza JUTRZENKA:

Jolanta Caban

Alina Picazio

Przemko Stachowski

Robert Żbikowski

Jolanta Caban

(ur. 1962)

Studiowała w Łodzi na Wydziale Grafiki (1984 -1986) i w Warszawie na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych (1986 -1989).

Uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. Rajmunda Ziemskiego i w pracowni grafiki prof. Romana Artymowskiego.
Stypendystka MKiS. W 1992 r. otrzymała stypendium rządu Francji, odbyła staż w Szkole Sztuk Pięknych w Montpellier.
Wystawy indywidualne w Polsce i we Francji, udział w wystawach zbiorowych w Polsce, USA, Argentynie.

Alina Picazio
Wystawy indywidualne:

2015 – „Warszawa” – Galeria Autograf, Warszawa

2015 – „Miasto” – ekspozycja prac w budynku PAST-y, Warszawa

2015 – „Zaglądając do okien” – Rest-art (Fort Sokolnickiego), Warszawa

2007 – „Magia przenośna” – Galeria Delfiny, Warszawa

2006 – „ArteIncontri” – Włoski Instytut Kultury w Warszawie

2005 – „Łazienki”, galeria :kawiarnia:, Warszawa – „Malarstwo” – Deutsche Bank, Warszawa

2004 – „Malarstwo” – Galeria „U Koźmińskiego”

2002 – „Południe” – Centrum Kultury Łowicka, Warszawa – „Malarstwo” – Januszkiewicz Studio, Warszawa

1998 – Galeria „Cargo” – „Alitalia per l’Arte” – Nowy Jork

1996 – “Interiors”, Museo Laboratorio di Arte Contemporanea, Rzym – “Przestrzeń zamknięta”, Instytut Polski, Rzym – „Collage” Forum, Rzym

1995 – „Wnętrza” – Łódzki Dom Kultury, Łódź – „Pittura” – Art Gallery 102, Rzym – „Collage” – Klub Między Nami, Warszawa

1994 – I quadri – Art Gallery 102, Rzym – Galleria Consorziale d’Arte A. Manunzio, Latina, Włochy

Inne:

1992 – asystentka artysty Maurizio Colantuoni w trakcie wystawy „The Wealth of Nations” (kurator Cornelia Lauf, katalog) – Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa 1999 2002 – praca na stanowisku grafika, projektanta w wydawnictwach prasowych

1995 – główna nagroda w konkursie na znak graficzny Mistrzostw Świata w Podnoszeniu Ciężarów 2015

1996 – główna nagroda w konkursie na znak graficzny Mistrzostw Świata w Podnoszeniu Ciężarów 2016

2007-2009 – wydawca i redaktor naczelna informatora „Warszawa artystyczna” – informatora o warszawskich galeriach i wydarzeniach kulturalnych odbywających się w stolicy

2015 – kurator wystawy współczesnej grafiki włoskiej „W stronę słońca. W stronę Italii”, Galeria Autograf, Warszawa.

Przemko Stachowski

Absolwent warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, wydział: malarstwo; specjalizacja: malarstwo ścienne i sztalugowe, gdzie studiował w latach 1989-1994 w pracowni Prof. Stefana Gierowskiego i ukończył Akademię dyplomem z wyróżnieniem. W latach 1991, 1993, 1995 otrzymał stypendium CISIM (Centro Internazionale Studi Insegnamento Mosaico) w Rawennie we Włoszech, gdzie poznawał techniki artystycznej mozaiki marmurowej. Po dyplomie zajmuje się monumentalnym i kameralnym malarstwem ściennym, sztalugowym, mozaiką artystyczną we wnętrzach architektonicznych. Brał udział w wielu wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Zrealizował wiele autorskich artystycznych aranżacji wnętrz w przestrzeniach instytucjonalnych, prywatnych i sakralnych. Od 2001 roku stale związany z działalnością Domów Kultury 2001-2009 z Teresińskim Ośrodkiem Kultury, od 2009 – do dzisiaj Sochaczewskim Centrum Kultury (dawniej MOK) gdzie prowadzi Studio Malarstwa, Rysunku i Fotografii Cyfrowej – Pracownia Artystyczna Deco Arch.

Brał udział w wielu indywidualnych i zbiorowych wystawach. Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i instytucjonalnych.

Strona internetowa: www.decoarch.com

Robert Żbikowski

Robert Żbikowski występujący także pod pseudonimem artystycznym „Żbik” urodził się w Warszawie. Mieszka i tworzy na Mazowszu. W 1994 roku ukończył z wyróżnieniem Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni malarstwa profesora Zbigniewa Gostomskiego oraz w pracowni tkaniny klasycznej profesora Marka Dzienkiewicza.

Jego praca dyplomowa poruszała temat budowy obrazu skupiając się na problemie rozmieszczenia ciężarów na płaszczyźnie oraz ich odbiorze i rozumieniu przez widza. Był to najlepszy dyplom w 1994 roku, za który otrzymał nagrodę w postaci wystawy w Domu Artysty Plastyka w Warszawie. W latach 1993-1994 roku był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki.

– Zawsze byłem związany ze sztuką – mówi o sobie. Większość jego prac powstaje na Mazowszu i obejmuje głównie dwa nurty nazwane przez artystę „Forma-droga” oraz „Sąsiedztwa”. W ramach pierwszego z nich, zapoczątkowanego jeszcze w trakcie studiów na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, powstał cykl prac inspirowanych mazowieckim krajobrazem. Charakteryzują się one dominacją prostych form oraz kolorów ziemi, wśród których przeważają ochry, umbry i ugry. W początkowym okresie twórczości w pracach przewijały się też motywy ludowe oraz zaczerpnięte z ludowych wierzeń. Później częste wyjazdy zagraniczne zaowocują pojawianiem się także symboli związanych z innymi kulturami, jednakże bardzo szybko Żbik powraca do swojskich, mazowieckich klimatów. W tym czasie powstają też obrazy olejne malowane techniką woskową, których głównym tematem są ryby przedstawiane symbolicznie. Obrazy te charakteryzują się ciemną kolorystyką, głównie czerwienią skontrastowaną ze szmaragdową zielenią. Zwieńczeniem tego cyklu jest wystawa w 2005 r. w Delft, gdzie w salach o łącznej powierzchni ponad 1500 m2 zostały pokazane wszystkie te prace. Równolegle z cyklem „Forma-droga” realizowany jest cykl prac nazwany „Sąsiedztwa”, w których głównym motywem jest symbolicznie przedstawiona postać mędrca-wędrowca z laską pielgrzymią lub tobołkiem. Ta sama postać przewija się także w pracach noszących zbiorczą nazwę „Rozmowy z psem”. Prace z tego okresu wyróżniają się dynamiczną, jednym ruchem pędzla malowaną postacią skontrastowaną z bielami i szarościami tła. Często są to dyptyki, gdzie jeden obraz stanowi dopełnienie drugiego.

Dyptyki zapoczątkowały nową serię obrazów inspirowanych złotym podziałem i kolejne prace są już podporządkowane wizualnemu językowi stworzonemu przez artystę. Język ten wyznacza zarówno kompozycje prac, jak też ich wielkość oraz rozmieszczenie w sali galerii. Obecnie trend ten utrzymuje się w sztuce Żbika i jest rozwijany w ramach studiów doktoranckich w Instytucie Sztuk Pięknych w Kielcach. Ważne stało się dla artysty przejście od inspiracji podpatrzonych w naturze do abstrakcyjnych obrazów-obiektów operujących często geometrycznymi formami. Jedną z jego ważniejszych wystaw w 2015 roku była prezentacja prac w galerii „Trakt” w Sochaczewie. To właśnie tam powstał główny trzon-kręgosłup filozofii Żbika opartej na pitagorejskim poczuciu harmonii. Tam też narodził się szkic planowanych w przyszłości wystaw usystematyzowanych regułą złotego podziału.

Od 1995 roku organizuje plenery artystyczne. Stare gospodarstwo rolne przekształcił w miejsce spotkań artystów i miłośników sztuki. Te krótkie mityngi owocują wystawami oraz integrują środowisko artystyczne. Rozwój tych wydarzeń można śledzić na stronie www.zbik.info. Żbik jest także współtwórcą wielu galerii sztuki, kuratorem wystaw, założycielem platformy internetowej imagesroom.com promującej sztukę oraz artystów.

Swoje prace prezentował na 19 wystawach indywidualnych i ponad 30 zbiorowych w kraju i za granicą,    w galeriach i muzeach, a jego obrazy są w stałych kolekcjach w Galerii Biegasa w Ciechanowie (PL) dwie prace,   Üniversitemiz Güzel Sanatlar Fakültesi Dekanligi (TUR) trzy prace oraz Museo Comunale Palazzo Caccia Sant’Oreste – Roma (ITA) trzy prace.