„Gwiazda”
Premiera:
6 XII 2001
Reżyseria:
Zbigniew Kulwicki
Scenografia, kostiumy:
Ryszard Belka
Muzyka:
Piotr Jan Ulatowski
Obsada:
Gwiazda: Aleksandra Perz
Maestro: Zbigniew Kulwicki
Szarlatan: Beniamin Koralewski
Solarus,Kosmita,Reporter: Bartłomiej Tomaka
Asystentka,Kosmitka,Dziennikarka: Arleta Lemańska
Dane techniczne:
Czas trwania spektaklu:
60 minut (bez przerw)
Ilość aktorów:
5
Obsługa techniczna:
3+kierowca
Nagłośnienie:
minidisc
„Gwiazda” to przedstawienie adresowane przede wszystkim do dzieci w młodszym wieku szkolnym, jak i starszych przedszkolaków. Akcja sztuki jest umieszczona we współczesności. Głównym bohaterem jest Maestro, który organizuje koncert muzyczny, by przeciwstawić się powstaniu wysypiska śmieci w miejscu po pięknym ogrodzie, zniszczonym przez dziurę w powłoce niebieskiej nad Ziemią. Jak się okazało, niebo zostało przedziurawione przez zanieczyszczenia naturalnego ziemskiego środowiska. A śmietnisko powoduje powiększanie się szarej dziury, przez którą na Ziemię spadają gwiazdy. Wówczas spustoszoną planetą i posmutniałymi ludźmi zawładnie bezwzględny astrolog Solarus…
By przeszkodzić w organizacji koncertu, Solarus używa wpływów i uzyskuje urzędowy zakaz artystycznych występów na przyszłym śmietnisku. Następnie uniemożliwia udział w koncercie wielkiej gwieździe – słynnej śpiewaczce. Maestro nieoczekiwanie znajduje sprzymierzeńców w dwojgu sympatycznych Kosmitach, przybyłych na Ziemię w poszukiwaniu Szczęśliwej Gwiazdy, która wpadła w szarą dziurę. Dzięki swej nieustępliwości, zdecydowanej postawie wspaniałej śpiewaczki i pomocy Kosmitów, Maestro urzeczywistnia swój plan. Koncert się odbędzie i każdy pojmie jakim skarbem dla Ziemi i ludzi są ogrody.
Wszyscy zrozumieją jak ważna jest dbałość o naturalne środowisko, o przyrodę. Kosmici zabierają z sobą odnalezioną Szczęśliwą Gwiazdę i sztukę śpiewu, dzięki któremu nie będzie smutno ani na Ziemi, ani w Kosmosie.
„Gwiazda” to widowisko uwrażliwiające małych widzów na problemy ekologii – ochrony środowiska i troski o jego czystość. Przedstawienie łączy sferę piękna natury ze sferą piękna sztuki (muzyki). Obie te sfery stają się jednością w ogrodzie. W finałowej piosence bohaterowie spektaklu śpiewają: „Ziemia może być ogrodem! Nasza Ziemia jest ogrodem!.
Oryginalna inscenizacja, bogactwo efektów scenicznych, prosta akcja, dramatyzm wydarzeń, ciekawe postacie i poetyckie piosenki sprawiają, że przedstawienie porusza emocje widzów i skłania ich do poważnego namysłu nad światem, który wspólnie kształtujemy. Widowisko pokazuje czym jest dobro i zło. Niesie ufność w pogodną przyszłość naszej planety.