„Szewc Kopytko i Kaczor Kwak”

Premiera:
8 XII 2002 r.
Reżyseria:
Zbigniew Kulwicki
Autor:
Kornel Makuszyński
Adaptacja:
Jan Wilkowski
Scenografia, kostiumy:
Roman Baranowski, Ryszard Belka
Muzyka:
Piotr Jan Ulatowski
Obsada:
Szewc Kopytko : Zbigniew Kulwicki
Kaczor Kwak : Beniamin Koralewski
Majster Dratwa, Staruszek, Żebrak, Król : Edward Ząbek
Królewna, Matka, Chłopka : Arleta Lemańska
Wędrowiec, Minister, Sołtys, Chłopiec : Jonasz Dunajski
Chłopka, Dziewczynka, Służba : Aleksandra Perz

Czas trwania spektaklu:
60 minut (bez przerw)
Ilość aktorów:
6
Obsługa techniczna:
3+kierowca
Nagłośnienie:
minidisc

„Szewc Kopytko i Kaczor Kwak” to wesoła historyjka napisana przez twórcę słynnego Koziołka Matołka, Kornela Makuszyńskiego. Przełożona na język teatru przez wielkiego maga Jana Wilkowskiego, w inscenizacji grudziądzkiej nabrała nowych kolorów i świeżości, nie tracąc nic z przesłania przyświecającego Makuszyńskiemu, jak i artystycznym ideom autorstwa Wilkowskiego.
Kopytko – szewski uczeń i młodzieniec w pełni życia, psotnego i lekkomyślnego charakteru, zostając skarconym przez swego majstra, rzuca pracę i wyrusza w świat, szukając wesołych przygód i beztroskiego życia. W drodze spotyka Kaczora Kwaka, osobnika o podobnych cechach – lekkoducha i psotnika, szukającego w życiu tylko wesołych i przyjemnych wrażeń. Odtąd dwaj przyjaciele wędrują już razem nie szczędząc po drodze żartów i figli tyle dowcipnych, co i złośliwych. Zarówno Kopytko jak i Kwak, w swych nierzadko pyszałkowatych odruchach młodości, nie pojęli jeszcze, iż bezmyślne psoty często mogą wyrządzić krzywdę drugiemu człowiekowi. Dopiero zdarzenie z napotkanym dziadkiem-wędrowcem uświadamia im, że łzy płynące z oczu bywają wyrazem tak śmiechu i radości, jak nieszczęścia i żalu. Mądrzejsi o tę naukę nie tracą jednak pogody ducha i humoru. Z tego powodu zostają wezwani do zamku do cierpiącego Króla, który na skutek przejedzenia od 107 lat pogrążony jest w chorobie przejedzenia i smutku niejedzenia. Zadanie rozweselenia króla zostaje wykonane przez Kopytko i Kwaka w stu procentach, a perypetie rozgrywające się na królewskim dworze kończą się tym, iż Szewc Kopytko poślubia Królewnę i zostaje królem, a Kaczor Kwak otrzymuje godność ministra do rozśmieszania publicznego.
Wesoła opowiastka Kornela Makuszyńskiego, grana przez aktorów Centrum Kultury Teatr w Grudziądzu, bawi i uczy, a żywa reakcja dziecięcej publiczności świadczy, iż mocno trafia do wyobraźni młodego widza. Na szczególne wyróżnienie zasługują odtwórcy dwóch głownych ról: Zbigniew Kulwicki (Szewc Kopytko) i Beniamin Koralewski (Kaczor Kwak), grający z werwą i polotem. Wyrazistości obu postaciom dodaje przezabawna charakteryzacja, która jest zasługą scenografa przedstawienia.
Ciekawym rozwiązaniem scenicznym, wzbogacającym walory artystyczne spektaklu, jest pojawiający się dwuczęściowy wóz na ogromnych żelaznych kołach, spełniający rolę parawanu i jednocześnie sceny lalkowej z udziałem żywego planu. Jest to wyraźny hołd złożony przez reżysera, Zbigniewa Kulwickiego wielkiemu czarodziejowi polskiego teatru lalek, Janowi Wilkowskiemu, którego duch w całym spektaklu jest odczuwalny. Także teksty piosenek Jana Wilkowskiego z melodyjnš muzyką Piotra Jana Ulatowskiego nadają przedstawieniu charakter barwnego i pogodnego widowiska muzycznego.